Φόβος: Ο Δούρειος Ίππος της Εξουσίας

Φόβος
Ο Δούρειος Ίππος της Εξουσίας

Έβαλαν στην υπηρεσία του φόβου ότι μέσο είχαν και δεν είχαν...
Σκοτείνιασαν τον ουρανό πάνω απ' τα κεφάλια μας, σκοτεινιάζοντας τις ψυχές μας...

Ο Όμηρος στην Ιλιάδα, τον περιέγραψε ως κάτι παγερό...
Ο Ησίοδος στην Κοσμογονία, χαρακτήρισε το φόβο ως πορθητή στη μάχη...
Ο Παυσανίας όταν τον αντίκρισε σε μια λάρνακα στην Ολυμπία, τον περιέγραψε με κεφάλι λιονταριού πάνω στην ασπίδα του βασιλιά των Αχαιών, αναφέροντας πως αυτός είναι ο φόβος των θνητών και τον κρατεί ο Αγαμέμνονας...
Ο Ευριπίδης έγραψε πως το μόνο που μπορεί να νικήσει το φόβο είναι η λογική...
Ο Αντισθένης πίστευε πως όποιος φοβάται τους άλλους, τελικά υποδουλώνεται σε αυτούς...
Ακόμα και οι Φαραώ της Αιγύπτου γνώριζαν πως υποτάσσουν τα πλήθη τιμωρώντας τους αθώους και όχι τους ένοχους...
Ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ τόνισε πως το μόνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο φόβος...

Μας έμαθαν την οσμή του φόβου...
Μας έπεισαν να φοβόμαστε να ονειρευτούμε...
Μας έμαθαν να βολευόμαστε με τα ψίχουλα...
Στη ζωή μας, στη δουλειά μας...
Γλιστράμε συνεχώς προς τα κάτω κι εμείς προσπαθούμε να μείνουμε γαντζωμένοι στο μικρόκοσμο μας...

Μας φόβισαν στα σχολεία μας...
Μας έκαναν να πιστέψουμε πως είμαστε λίγοι... Λίγοι και ανήμποροι ν’ αλλάξουμε τις τύχες μας...
Μας φόβισαν στα πανεπιστήμια μας...
Ο φόβος πήρε τη θέση της ελπίδας και των ονείρων...
Νιώσαμε το φόβο να μας σφίγγει την καρδιά μας, να μη μας αφήνει ν’ ανασάνουμε...
Έκαναν τα πόδια μας να τρέμουν μπροστά στη βία της εξουσίας τους...
Δηλητηρίασαν τα αντανακλαστικά μας με τα ''χημικά'' που μας πέταξαν...
Μας έκαναν να παραχωρούμε συνέχεια όλο και περισσότερο από τον αέρα που αναπνέουμε από φόβο μην τον χάσουμε όλο...
Έστρεψαν τον ένα απέναντι στον άλλον διδάσκοντας μας πως να τον φοβόμαστε...
Σκύψαμε το κεφάλι, γονατίσαμε, υποταχθήκαμε...
Βλέπεις ο φόβος πέρασε πια στο μεδούλι μας...

Δεχτήκαμε πως είναι ανίκητος ο φόβος... Φοβηθήκαμε να σηκώσουμε το βλέμμα μας ψηλά... Αφήσαμε από φόβο τους άλλους να ρυθμίζουν τη ροή του ορού που μας συνέδεσαν... Επειδή φοβηθήκαμε να ξηλώσουμε τα σωληνάκια... Αν γυρίσουμε τα μάτια μας γύρω μας, θα τον αντικρίσουμε παντού... Φοβόμαστε να φωνάξουμε ότι μας αδικούν... Φοβόμαστε να τολμήσουμε... Φοβόμαστε ν’ αναπνεύσουμε ελεύθεροι... Μας νοιάζει απλά μόνο να επιβιώσουμε... Θυσιάζοντας τα παιδιά μας...